Jak zaczęła się wasza przygoda z Eragonem?

1. Lubię fantastykę.
2. W księgarni przeczytałem, że to bestseller
3. Kupiłem.

W sumie przez przypadek.

Oso chodzi?^

No a ja... Hmm... Pamiętam jakby było to wczoraj... ( :lol:

)

Oglądam sobie gazetę KKKK bodajże i patrzę a tu w rogu mała ilustrocja ze smokiem. Żołądek mi ścisnęło, bo tak zwykle mam gdy najdzie mnie przeczucie. Muszę TO mieć W pośpiechu wypisałam kuponik, kasę miałam, więc szczęśliwa pobiegłam na pocztę. Później były tylko scenki w rodzaju:
"-Jest już?
-Nie nie ma.
-KŁAMIESZ!!!!!! Oddawaj bo...
-SPOKÓJ!!!!!!!! I marsz do pokoju."
Przez jakieś pół miesiąca... Gdy w końcu przyszło nikogo nie było w domu. Oczywiście scena odstawiona jak się patrzy. Zalanie łzami i pogonienie rodziców na pocztę. Później połknęłam (dosłownie) Eragona. A potem jeszcze raz, tyle że na spokojnie.
Z Najsarszym miałam jeszcze gorszą fazę, bo od premiery do pojawienia się go w mojej księgarni chodziłam jak naćpana. Później wydręczenie kasy i pęd przez pół miasta. Na końcu oczywiście obwarowanie się w pokoju, zapalona lampka i niereagowanie na bodźce ze świata zewnętrznego. I oczywiście wielki żal, bo JAK PAOLINI MÓGŁ ZROBIĆ TAKIE ŚWIŃSTWO???!!!

Po przeczytaniu zaczęłam więcej siedzieć na necie, aż w końcu trafiłam na TE forum...

Z fantastyką byłam obcykana od podstawówki. Chyba od III klasy. Głównie Lem, Hobbit i takie różne...

Mato ale się rozpisałam...

a mi dała babcia i powiedziała: weź przeczytaj.

cała moja babcia

A wiecie, że dopiero jak przeczytałam trylogie Tolkiena to dowiedziałam się ,ze to jest zwiazane z Hobbitem.. siara nie???

no ale potem odrazu pobiegłam do biblioteki i wertujac ksiązkę tarfiłam za zagadki... Fajowy moment

MIrza.. ale juz przestałas płakac, prawda???!!!!????!!!???!!!???!!! :oczyf:

Oooo już dawno...

U mnie łzy mają znaczenie strategiczne i zmuszają wroga do ustąpienia :lol:

A jeżeli wrog jest wrogiem duchowym?? na przykład stres przed utonieciem we łzach??? :;Db:

stres wynika z działania kogoś, na kogo łzy zawsze zadziałają :ym:

(no dobra, prawie zawsze)
moja przygoda z eragonem? kolega recenzował książki dla kilku wydawnictw i podsunął mi - już po premierze najstarszego - eragona. wiedział, że lubię fantasy więc stwierdził że mi się spodoba. a potem dwa dni z rzędu odbierał telefony z pogróżkami i bardzo rozbudowanymi opisami co mu zrobię jak mi natychmiast nie poźyczy najstarszego.

zgadnijcie kto przejął po nim tą fuche i kto będzie miał trzeci tom eragona jeszcze przed oficjalną premierą? :ym:

/patrzy w sufit z niewinna minką, po czym pada na podłogę chichocząc z radości/

Oczywiście przepiszesz go na kompa w 1 dzień i mi go prześlesz na e-maila
*patrzy błagalnym wzrokiem ze łzami w oczach*

zastanowię się :ym:

noooo dooobra, to te łzy w twoich oczach mnie przekonały

Ja przed erasiem czytnąłem Kod Leonarda da Vinci

Dzienki CI o wielka. Czekam z niecierpilwością

A u mnie bylo tak

dawno dawno temu czyli rok temu

w maju kolega opowiadal mi ze kupil se jakas ksiazka

z poczatku malo mnie to obchodzilo ale on gadal i gadal i gadal az wkoncu mnie wkorwil i powiedzialem daj mi te ksiazke

no i czytam ok prolog super

czytam czytam czytam przeczytalem i wtedy dopiero byly wyzwiska " po co mi ty to dales kretynie itp teraz nie bede mogl sie doczekac 2 czesci idioto itp. " kupilem ksiazke na wlasnosc dopiero po wydaniu drogiego tomu

dlatego ze brzytko to by wygladalo na pulce

gdyby byl sam najstarszy

ktorego kupilem w szczecinskim empiku dokladnie w dzien wydania

temu koledze zawdzieczam wogule to ze przeczytalem co kolwiek

bo to on opowiedzial mi o potterze

kiedys trzymalem sie od book z daleka

a teraz jak dorwe ciekawa to kijem mnie nie odgonisz

Ja najpierw pożyczyłam książkę od kumpeli.
Leżała tak na półce przez kilka miesięcy,póki moja siostra nie zaczęla
czytać.Powiedziała mi,że fajna książka, to ja też przeczytałam,
a potem sobie kupiłam obydwie części i wrzeszczałam na tego,kto chciał mi odebrać Najstarszego,żeby sobie poczytać akurat w tym momencie co ja.

Ja długi czas oglądałam ją w empiku i zastanawiałam się czy warto.... niby prolog byl ciekawy, ale nie od prologu książka zależy. ale w koncu kupiłam. przeczytałam prawie jednym tchem, a drugą czesc kupilam w dzien wydania

Gość

Mnie zaintrygowała okladka i recenzje. Długo zastanawiałam się czy ją kupić no i w koncu kupiłam. Nie rzałowałam, a Najstarszego czytalam z zapartym tchem;)

Prosze nie zwracać na to uwagi. Zostawiam tą wiadomość do wglądu dla KiMY...

To nie pierwszy taki post.Nigdy nie wchodzę w te ich linki bo niewiem czy to nie wirusy.

Ja słyszałam o książce napisanej przez 15 letniego chłopca w radiu i zaciekawiła mnie, zwłaszcza, ze jest to Fantasy..pare dni później przyjaciółka dostała tą książkę od rodziców.Oczywiscie później trafiła ona do moich rączek

I było bardzo miło

Ja słyszałam o tej książce w telewizji. Kiedyś mówili o niej w wiadomościach. 30 letnia siostra mnie zawołała : "Chodź szybko, coś o smokach". Zapamiętałam tytuł, ale nie wierzyłam, że zobaczę tę książkę w księgarni. A jednak. Szukałam jakieś książki do szkoły i zauważyłam Eragona. Potem to była tylko kwestia uzbierania pieniędzy. Kupiłam ją chociaż nie wiedziałam o czy jest, pokochałam, a drugą część dostałam już pod choinkę od siostry.

no masz następny

spammer,współczucie modom :raa:

Jak już wspominałem,przeczytałem w Cliku(dawnoooo temu był tam taki dział z książkami i filmami) a potem zabaczyłem na wystawie ksiągarni,pobiegłem po kasę i kupiłem :ym:

A o drugiej części dowiedziałem się z dodatku do wyborczej,"Co jest grane."

Ja to kiedyś pojechałam do znajomych we Wrocławiu. Oni mają taką duużą biblioteke. Nudziłam się, więc zaczełam przeglądać te książki. No i trafiłam na Eragona. Zaczełam czytać, aż coraz bardziej mnie wciągało i w końcu ją pożyczyłam. Ale Najstarszego to kupiłam już za własną kasę a raczej mojego taty. :lol:

U mnie to był przypadek. W jakiejś księgarni ( w Cieszynie zdaje się) oglądałam nowości. Rzucił mi się w oczy ładny, ciemny odcien niebieskiego i smok na okładce. Obejrzałam, przeczytałam prolog. Zapowiadało sie ciekawie.
Później wypytałam koleżankę która regularnie czyta recenzje w internecie. Akurat sama czytała "Eragona" i zachwaliła mi.
Potem było klasycznie, jak z każdą książką na która mam ochtę: zdobywanie gotówki, sprint do ksiegarni i czytanie gdzie tylko się dało.
A na "Najstarszego" polowałam z wyprzedzeniem...

A ja dostałem "Eragona" od kolegi na urodziny. Co prawda już wcześniej słyszałem o Erasiu, ale nie miałem ochoty czytać (a raczej kupować, bo za drogi jak na moją skromną kieszeń). a "Najstarszego" kupiłem w trakcie czytania Erasia, bo nie chciałem mieć przerwy w czytaniu.

Ja jak wogóle zobaczyłam tą ksiażkę to pomyślałam sobie, że to nic nadzwyczajnego. Ale mnie wciągnęło. Co prawda książka się nie wyróżnia niczym szczególnym, ale fajn jest. Czyta to się lekko, łatwo i przyjemnie.

Mi kupiła ją na urodziny mija babcia. Tak się to wszystko zaczęło książka mnie totalnie wciągnęła.
PS :AoM znajdz mi tego av bo ci nie dam leku

Najciekawsze jest to, że książka łączy w sobie dużo bardzo znanych pomysłów a i tak nikt jej nie ma tego za złe.

Odp. Kurde, próbuje, ale mi wyskakują ciągle jakieś gry itp. Wejdź na tą stronę eragon.kom.pl tam masz avatary Aryi.

Moja przygoda z Eragonem zaczęła sie pod koniec lutego tego roku. mój kolega miał w katalogu napisane Eragon, potem zmienił na Cierń. ja sie go pytam z czego to ma. a on mi mowi ze z takiej książeczki. nie podal tytulu. na początku marca byłam u niego w domu, pierwsze co mi sie rzuciło w oczy to napis ERAGON na ścianie i namalowana ołówkiem Saphira. on mi powiedział że to Saphira

zanim kupiłam książke przeczytałam 5 rozdziałów w necie. 5 marca już miałam książke

nastepną dostałam 3 kwietnia

Bylem u kumpla... siwedzieliśmy przy kompie...czeswto mu porzyczam książki.. i temat zszedł na nie...pokazywał mi jakąś niebieską i cos mowił..ale nie słuchałem... kilka tygodni pozniej gdy dostałem jak co miesiac gazetke z kkkk przegladałem fantastyke..to czytałem..to czytałem...a to...hm... czytam opis... pewnie fajne kupię... To własnie był ,,Eragon". Problemem było to że ktydzien wcześcniej kupilem 6 ksiazek (wiekszość chyba Pratchetta) i nie miałem grosza na nic nowego. Nagle oświecenie..spytam kumpla..czy nie słyszał o tym autorze... słyszał..ma ksiazke..i mi ja pokazywał..pożyczylem i tak się zaczeło...

dokładnie

dokładnie