PRiM - Muzyka "ciężka". Rock, metal, pokrewne.

Szczerze, nie radzę... Po necie krąży utwór pod nazwą "Eva", który jest tak naprawdę piosenką zespołu Delain - "A Day For Ghosts". Ludzie na całym świecie się na to nabierają, bo w wystąpił tam gościnnie Marco Hietala, słychać też jakiś nieznany (większości słuchaczy) kobiecy głos... I tak, na forach etc. ludzie się podniecają, że my to frajerzy, bo czekamy do premiery, a oni już od trzech miesięcy mają "Evę". xP
Co prawda istnieje szansa, że ściągniesz oryginał, ale ja poczekam i zdobędę go uczciwie. xP

Jestem świerzo po odsłuchaniu "Evy". Zrobiła na mnie wrażenie, muszę przyznac. Tylko jak nowa wokalistka poradzi sobie z takimi kawałkami jak np. Planet Hell?

Też zastanawiam się nad tym, jak sobie poradzi z Planet Hell albo Wishmaster... Nowego singla do tej pory jeszcze nie przesłuchałam. Nie mam czasu szperać po stronie Nuclear Blast (ktora jest po angielsku) w poszukiwaniu sposobu płatności. -.- A ściągać nie chcę i już.
Za to kupiłam sobie Angels Fall First, w końcu zacznę kupować oryginalne płyty NW.

Słyszeliście o nowym albumie NIGHTWISHA'a? Tam powinny być mocniejsze kawałki, więc się przekonamy jak Anette Olzone sobie poradzi

Eghm... Powstrzymuję się, żeby nie włączył mi się świr. xP
Nie "powinny być" mocniejsze kawałki, a będą na 100%. Album wychodzi 28 września, będzie wydany przez Spirefarm, a jego tytuł brzmi "Dark Passion Play".

Oto, co powiedział Tuo na temat poszczególnych piosenek:

The poet and the pendulum
Wspaniałe, symfoniczne intro, zegar zagłady odmierza czas. Pierwsze słowa albumu: "The end. The songwriter's dead. The blade fell upon him".
"Rok 2005 był jak piekło i wszystkie złe emocje są zawarte w tym utworze. Kulminacyjny punkt utworu zaczyna się słowami "Today in the year of our Lord 2005, Tuomas was called from the cares of the world." Wspominanie własnego imienia może nie brzmi skromnie, ale musiałem to zrobić.
Słowa są naprawdę ciężkie, Marco krzyczy: "spitting on a grave, masturbating on a grave" i tak dalej. Czułem, że muszę zawrzeć w tej pracy wszystko tak, jak odczuwałem. Napisałem tak ostre słowa dla chłopięcego sopranu, że na początku wróciły od dyrygenta chóry niczym bumerang. W swoim e-mailu napisał, że nie będą robić kolejnej części Egzorcysty.
Album początkowo miał się nazywać Poet and the Pendulum, ale zmieniłem zdanie. Używanie nazwy jednego utworu dla całego albumu chyba się nie sprawdza. Zresztą, Dark Passion Play ma ciekawe, podwójne znaczenie."

Bye Bye Beautiful
Zwyczajny Nightwishowy utwór - prowadzony przez mocny refren. O ile poprzedni był o Tuomasie, ten jest o Tarji.
"Dzieła artysty zawsze są odbiciem jego realnego życia. Album zawiera trzy nagrania tego typu. Poet, ten i Master Passion Greed. Bye Bye Beautiful jest jakby siostrą Wish I had an Angel.
Nie chcę zdradzać nic więcej. Zazwyczaj nie rozmawiam o swoich tekstach, i zwłaszcza w tym przypadku chcę, by tak pozostało."

Amaranth
Pierwszy singiel, prowadzony przez 8-częściowy riff [???, ja też nie rozumiem słowa "dempattu"

]. Końcowa modulacja [???, podejrzewam, że jakiś błąd w tłumaczeniu z fińskiego] może być wybaczona, ponieważ poprzedza ją szorstka muzyka z doskonałymi spadkami tempa o połowę.
"Rzecz, której najbardziej nie lubię w biznesie muzycznym to wybieranie singli. No, może nie najbardziej... Ale to jak płachta na byka. Nienormalnym jest wycinać z ponad godziny muzyki jeden kawałek. To krzywdzące dla albumu, singla i fanów.
Ciekawostką o Amaranth jest to, że po skończeniu nagrań cały czas miał wylecieć z krążka. I wciąż wydaje mi się, że nie należy do elity. Jak w bajce o Kopciuszku: "Od samego końca stawki do singla".

Cadence of her Last Breath
Pierwszy utwór z solówką. Zawiera słowa: "Save one breath for me" i "Save one death for me", które są zaplanowane do użycia na podkoszulkach.
"Bardzo osobisty utwór, choć zapewne nikt nie zrozumie, o czym jest. Zawiera motyw ucieczki, następnie upadek, miłość i ponowna ucieczka. Pierwszy napisany dla tego albumu utwór. Trochę mnie przeraża myśl, że w muzyce jest za dużo amerykańskiego metalu.
Słuchając demo, stwierdziłeś [stwierdziliście], że to właśnie ten utwór powinien być pierwszym singlem. I nawet był do tego nominowany. Inni członkowie zespołu lubią go bardziej - mnie się wydaje, że jest w porządku, ale raczej nie należy do moich ulubionych."

Master Passion Greed
Szybki, metalowy riff i różne wstawki "orientalne", jak np. plemienne bębny. Zawiera zdanie: "Hey Judas, your Christess was our love". Na ilustracji znajduje się kobieta w płomieniach, nad którą znajduje się ręka pociągająca za sznurki.
"Muzycznie to najcięższe nagranie Nightwisha. Czwarty utwór dotyczący zespołu, podmiot tekstu jest wiadomy. Utwór skomponowałem na gitarze, nie na keyboardzie.
Początkowo wokal miał być rozłożony po połowie dla Anette i Marco. Jednak gdy ten drugi zobaczył tekst, stwierdził, że lepiej będzie, gdy to on wykona wszystkie partie wokalne. I miał rację. Byłoby bardzo nie fair, aby nowa wokalistka śpiewała ten tekst."

Eva
Wszyscy zainteresowani chyba słyszeli ten internetowy singiel, który nie opisuje jednak całości. Ale co ma Eva do tej opowieści?
"Gdy zdasz sobie sprawę, że to o dziewczynce wyśmiewanej w szkole, utwór otwiera się jako szczera ballada. Dla albumu ważne jest to, że los Evy celowo pozostał otwarty.
Gdybym miał wybrać utwór, który najlepiej opisuje cały album, wybrałbym pierwszy. Ale 14-minutowy kolos nie jest dobry na singiel. Mam nadzieję, że ludzie zrozumieją, że musieliśmy coś wybrać. Więc wybraliśmy najlżejszą i najmniej skomplikowaną piosenkę."

Sahara
Na początek dobry, gitarowy riff, który niespodziewanie nie zostaje powtórzony. Słowa zawierają wątki złotych pól Elysium, Księgi Tysiąca i Jednej Nocy, dawnych żeglarzy i budowli z bloków twardych skał. Nightwishowy Kashmir.
"Co może być bardziej oklepane od metalowego zespołu śpiewającego o historii Egiptu? Jedna z moich ulubionych. Marco również. Słowa są czystym potokiem myśli o podróży nie mającej podstaw w rzeczywistości, marzenia o Egipcie 5000 lat temu. Wprowadziliśmy wersy które nazwaliśmy "okrzykami niewolników" - męskie chóry śpiewają przy akompaniamencie kotłów: "Shah!" czy "Agadaga!". Daje to ciekawe, historyczne wrażenie - przeciąganie kamiennych bloków, piach zgrzytający pod stopami i palące słońce."

Whoever Brings the Night
Utwór Emppu. Użyto różnych instrumentów wspomnianych w studioblogu, na początku ciężkie wejście chóru.
"Najbardziej niejasny utwór na albumie. Emppu przyniósł demo, z którego wyciągnąłem riffy i ułożyłem w innej kolejności. Linia wokalu początkowo była dużo bardziej skomplikowana, ale trochę ją uprościłem. Nie dlatego, że Anette nie mogłaby jej zaśpiewać, lecz temu, że była trochę pokręcona. Bardzo lubię ten utwór. Tekst ma trochę erotyczny wydźwięk i mieliśmy dużo zabawy przy nagrywaniu."

For the heart I once had
Gwałtowny utwór w typowym dla Tuomasa tempie. Średnio ciężki. Partia wokalna przypomina trochę Nemo.
"Melodia ma dużo wspólnego z Nemo, przyznaję. Utwór wywołał bardzo podzielone opinie, zresztą, prawie wyleciał z albumu, ale ostatecznie jednak znalazł na nim miejsce.
Miałem wrażenie, że na albumie są albo ciężkie albo delikatne utwory. Gdyby nie For the heart I once had, nie byłoby nic pośredniego [mimo, że nie jest to najlepszy utwór na płycie].
Ktoś może się przyczepić do schematycznego tempa. Każdy artysta ma jakieś swoje nawyki... W moim odczuciu, i tak ominąłem największe banały i spróbowałem paru nowych pomysłów."

The Islander
Utwór Marco, w większości akustyczny. Zawiera bębny, piszczałki i irlandzką wersję kobzy. Obrazek ilustruje książkę Hemingway'a "Stary człowiek i morze" [zapewne to o nią chodzi, bo Hemingway nie ma książki o nazwie Man and Sea ale The old man and the Sea - przyp. Beezqp]
"Dałbym ją na singiel, gdyby nie zmiana wokalistki. Większość utworu śpiewa Marco. Celtycki utwór, który grywał kilka lat temu poza sceną niezbyt pasował do stylu Tarota, więc powiedział mi, że to utwór o latarniku, dokończył więc muzykę, a ja napisałem tekst.
Nieco smutna piosenka o samotnym latarniku, żadnych symboli - czysta opowieść. Na koncertach może być grana akustycznie."

Last of the wilds
Dziki, ale melancholijny utwór, akcja wydaje się toczyć w klimacie a'la wioska Asterix'a,w czasie, gdy wypijesz dużo piwa domowej produkcji, nie takiego byle czego, jak się pije dzisiaj. Kontynuacja The Islander.
"Daje wrażenie cofnięcia się 1000 lat wstecz do jakiejś karczmy, skakania po stole, tańca i gry na dawnych instrumentach.
Fińsko-irlandzka zabawa lub bójka w barze. Emppu kontra skrzypce kontra irlandzka kobza. Następnie dołącza Finlandia z kantele. Trochę zamieszania, ale na końcu wszyscy się godzą.
Zdecydowanie najbardziej pozytywny utwór na płycie, właściwy dla jednego radosnego dnia w czasie tworzenia. Miło było go skomponować, i zamierzamy grać go na koncertach."

7 days to the wolves
Pierwsze wrażenie - podobne do The Poet and the Pendulum i Master Passion Greed. Zawiera myśli XIX-wiecznego poety, Walt'a Whitman'a.
"Najlepszy refren na albumie. Słowa naprawdę przywodzą na myśl Whitman'a - "Leave the city of fools" albo "The road less travelled by". Odkryłem go w filmie "Dead poet's society". Whitman stał się, obok Edgar'a Allan'a Poe jednym z moich ulubionych twórców. Kilkakrotnie przeczytałem Leaves of Grass.
Słowa mają jasny przekaz: jesteśmy tu tylko raz, więc pamiętaj by żyć, carpe diem! Wilki przez cały czas są tuż za tobą..."

Meadows of heaven
Klimatyczna ballada, która zaczyna się bardzo spokojnie, ale staje coraz silniejsza z każdą minutą. Obrazek narysowany na podstawie zdjęcia z dzieciństwa Tuomasa.
"Siedem i pół minuty długiego, wolnego utworu zawierającego chór gospel i organy [?]. Od razu wiedziałem, że będzie to ostatni utwór na albumie. Po 74 minutach wydaje ci się, że wszystko już usłyszałeś, a tu nagle zstępuje na ciebie chór gospel. Ciepła atmosfera nagrań partii chóru na Abbey Road dała nam dużo energii. Nawet Jukka, który nie jest zbyt religijny, prawie się nawrócił gdy to obserwował. Ci ludzie wprost promieniowali czystą dobrocią.
Zawsze chciałem napisać utwór o moim dzieciństwie, ale nie byłem do tego zdolny. Temat ten mnie nawiedzał przez bardzo długi czas..."

Tekst przetłumaczony z angielskiego przez Beezqupa z pewnego nightwishowego forum.

Poza tym, płyta jest już w przedsprzedaży [link widoczny dla zalogowanych].

Jak na razie słyszałem dwie piosenki. Jestem pod wrażeniem. Nie sądziłem, że Olzon to tak dobrze wyjdzie. Nightwish mimo wywalenia Tarji w dalszym ciągu ma ten klimat.

W końcu Tarja stanowiła tylko 1/5 zespołu. Poza tym, nie pisała nigdy tekstów, muzyki też nie. Ona była tylko głosem i "twarzą" NW. Dla mnie było jasne, że póki jest tam Tuomas, klimat nie zniknie.
Dwie piosenki? Z nowej plyty? A jaka jest ta druga (bo pierwsza to "Eva", jak mniemam).

Amaranth, a drugiego nie pamiętam, z czym Amaranth tylko kawałek niestety, bo całego nie było. W każdym razie Anette się "wtopiła" w zespół i czuję, jakby była tam od zawsze. I Evę oczywiście też słyszałem... W takim razie już trzy

Oj, no to chodzi Ci o sample, kochany. Toć to nie są całe utwory, tylko wycięte fragmenty...
[link widoczny dla zalogowanych] <--Cztery pierwsze sample pochodzą z "DPP".
No i dziś wyszedł (albo raczej przeciekł... sama nie jestem pewna) kolejny (4:39, mrau)--> [link widoczny dla zalogowanych]

No cóż, mój błąd. W każdym razie ta której tytułu za Chiny Ludowe nie pamiętam była dośc długa i raczej cała. Ale głowy nie dam. W każym razie źle nie jest

Dość długa i raczej cała? No nie wiem, NW nie puscił w obieg innej piosenki poza "Evą". A może trafiłeś na to, o czym wcześniej wspominałam- "A Day For Ghosts" zespołu Delain? Jesteś pewien, że słyszysz tam Anette?

Cytat:

W każdym razie Anette się "wtopiła" w zespół i czuję, jakby była tam od zawsze.

Ja czekam na pierwsze koncerty. Chcę zobaczyć, jak będzie zachowywała się na scenie razem z chłopakami.

Cytat:

I like to move around and rock with the guys on stage and feel that we all are having a good time, both the band and the audience.

^ Odpowiedź (a raczej fragment) Anette na pytanie o jej zachowanie na scenie. Zobaczymy, jak to będzie.

W każdym razie, Tuo sam przyznawał, że znalezienie dziewczyny z dobrym głosem nie będzie tak strasznie trudne. Co innego wyszukać kogoś, z kim można dobrze spędzać czas, dobrze się razem bawić i smucić, bo w końcu zespół to druga rodzina. Więc skoro ostatecznie wybrali Olzon, Szwedka coś musi w sobie mieć.

Wiesz co Cel? Ja tam kocham Twojego świra, nawet jeśli inni nie mogą już tego słuchać ^^'. Co do Anette, ja jestem całym serecem za nią, mam nadzieje, że jej się uda podbić serca fanów i godnie zastępić Tarję, chociaż jak to już wczoraj ustaliłyśmy xD, będzie jej trudno i będzie cały czas porównywana z Tarją.

Czekam na 28 września i mam zamiar kupić oryginał.

Jeszcze coś na temat NW. Przez jakiś czas ostatnio, bardzo mało ich słuchałam, nie miałam jakoś nastroju na ich utwory, może pojedyńcze. Ale były takie dni, kiedy było mi szczególnie źle, nie wiedziałam czego chcę słuchać, otwierałam folder z muzyką i od razu rzucał mi się w oczy Nighwish. Ta muzyka ma w sobie to coś, czego nie da się opisać. Jak to napisał Tuo 'NW to sposób życia, coś, dla czego warto żyć, i jesteśmy pewni, że nie odpuścimy'. Widać, że to dla niego najważniejsza rzecz na świecie, może dlatego ta muzyka jest taka... Po tym także widać, że to nie Tarja jest duszą zespołu, że to nie ona to wszytko trzymała (nigdy tak nie sądziłam, żeby nie było) i że zespół może istnieć bez niej. Nie ma ldzi niezastąpionych.

P.S. Luk, fajny av ^^ Bardzo mi się podoba to zdjęcie Anette.

Siema. Ja lubię najbardziej COMĘ za teksty i RHCP za całokształt oraz The Offspring chociaż oni bardziej punkowo niż rockowo grają. pozdro

Dodaję do listy.

Napisz może, jak oceniasz ostatnią płytę Red Hotów, jestem ciekawy opinii ludzi.
Moją opinię możesz przeczytać w moim pseudo ficku.
Według mnie najlepszą płytą Red Hotów była One Hot Minute, czyli jedyna, na której zagrał Dave Navarro.

Blind Guardian, Sonata Arctica, Rhapsody, RHCP, S.O.A.D, Evanescence, Korn, Oasis, Darkwell, Good Charlotte, Metallica...Czy to dość? :ym:

Jeszcze coś by się znalazło...
Co do NW jako takiego, to podoba mi się, aczkolwiek nie słyszałam jeszcze Anette. Jak płyta wyjdzie, to posłucham, i wtedy poweim, czy mi się pasuje.

Co do najnowszej płytki RHCP to nie jest zła. Ale mi najbardziej podobała się Californication ale z One Hot Minute też parę piosenek mi się podobało.

Lubię RHCP i Stadium Arcadium dobrze im wyszła x]

Metallica, Frontside, Iron Maiden, Hunter, Killswitch Engage, Static-x, Chimaira, Hatebreed, Soulfly i wiele, wiele (wiele) innych ; ] słucham w zależności od humoru danego typu metalu.
@off-topic
tu są jacyś moderatorzy? podpisy mają nie wiadomo jaką ilość linijek, avatary rozciągają ramki, tu chyba nikt nigdy nie słyszał o opcji edytuj, spam w tematach... żal pisać.
@down
zaznaczyłem, że to nie jest związane z tematem -.-
a z tym drugim to już mój błąd. miałem zamiar co innego napisać, ale nie miałem czasu już na zmiany [:

Sidlav napisał:

@off-topic
tu są jacyś moderatorzy? podpisy mają nie wiadomo jaką ilość linijek, avatary rozciągają ramki, tu chyba nikt nigdy nie słyszał o opcji edytuj, spam w tematach... żal pisać.

Skoro żal pisać, to czemu sie na ten temat wypowiadasz? Pisz do moderatora, a nie zajmuj się tym tutaj, to inny temat.

A ja wczoraj byłem na koncercie Perfect w Karpaczu

Za darmo na dodatek. Inna rzecz, że występowali pod koniec festiwalu "Lato z radiem"...

No nie

Jak było drogi Lucku? xP

Ano było fajniusio. Co prawda ci dresiarze z tyłu ciągle coś krzyczeli, że chcą Peję, ale Perfect na szczęście w dużym stopniu tych półgłówków zagłuszali

. Na i na dodatek jak jechałem z Karpacza do domu, to wstąpiłem na zamek w Bolkowie gdzie trwały przygotowania do Castle Party (jednej z ważniejszych imprez dla gotów, jakby kto nie wiedział), ale niestety miały trwac jeszcze z trzy godziny, więc nie mogłem zostac. A szkoda, bo Inkubus Sukkubus mieli grac... Czemu ja, czemu!? *beczy zagłuszając ustawione na full głośniki w swoim pokoju*

A ja na Dżemie byłam

Ach...Było poprostu za********e .I na koncercie Georga Michaela :lol:

bo wygrałam bilety przez Orange

I bądź co bądź musiałam jechać ,bo szkoda żeby się zmarnowały

Miałam też jechać na Rolling Stones'ów ale mama nie chciała pojechać.A to pech życiowy.Kurna ale ja z nią na Georga pojechałam...I gdzie tu uczciwość?

Niedługo odbędzie się w Katowicach Metal Hammer Festival 2007. Wystąpią: Tool, Dir En Grey, Coma, Delight, Chris Cornell.
Co mnie naszło, żeby napisać? Zespół Dir En Grey!
Jest to jeden z moich ulubionych zespołów...j-rockowych!
Jeśli na Metal Hammer przyjeżdżają oni, to mogę mieć tylko nadzieję, że j-rock podbije serca fanów

. I że będzie więcej takich koncertów.
Z piosenek Dir En Grey polecam do przesłuchania Hotarubi[/] lub [i]Conceived Sorrow z najnowszego albumu.
Marzy mi się festiwal j-rock'a tak w ogóle...W Polsce albo Niemczech...Ech...

KOMUNIKAT!
Chciałabym podziękować wszystkim, którzy wciąż mówią o Nightwish'u za podsunięcie mi wspaniałej kapeli. Chwała wam!
KONIEC KOMUNIKATU.

Labell...
Zaraz...
Nawróciłaś się?

Wielkie wydarzenie! Robimy imprę! :lol:

A tak powracając do tematu, to słucha ktoś Blind Guardian?

Ja, pozatym ostatnio ściągnełem taby do "The Bard's Song" i sobie nawet gram

"The Bard's Song" jest takie średnie... Wolę "Nightfall"

Hehe, widzę że z Lukaesanem to mam wspólny gust muzyczny...
Bardzo lubię Blind Guardian'a. Najbardziej podoba mi się Noldor, ale wymienione wyżej też bardzo lubię.
A co powiecie na Skalds and Shadows, Otherland i The Curse of Feanor na przykład?