Feminizm

Wysłany: Śro 13:06, 21 Mar 2007

Co myślicie o feminiźmie? Służy ludzkości, czy tylko przeszkadza? Jakie jest wasze zdanie? Ja osobiście jestem feministką, ale nie udzielam się tak agresywnie, jak inne feministki, tylko w klasie, w domu. Tak więc, co myślicie?

PS: Mam pozwolenie od AoM

Wysłany: Śro 13:48, 21 Mar 2007

Kiedys byłam feministką, ale przeszło mi i teraz uważam że są ważniejsze sprawy od równouprawnienia. Poza tym lubie jak jakiś chłopak przepuszcza mnie w drzwiach itp, i nie przeszkadza mi że ktos mówi o mnie "laska" (choć sama czasem tak mówie co mi się nie podoba), bo jest to w sumie jakaś forma podziwu - nie mówi sie laska o brzydkiej dziwczynie. Chociaż dalej nie cierpie określenia "dupa" :/, i wtedy znów odzywaja się we mnie stare poglądy.

Wysłany: Śro 14:05, 21 Mar 2007

Stwierdziłam, że chyba muszę być straszną jędzą, skoro chłopcy w klasie trzymają się ode mnie z daleka.

Ale tak, trochę feministką jestem. Chyba. Bo wciąż widzę ten podział i barierę między kobietami i mężczyznami w życiu codziennym.
I po prostu nienawidzę, jak niektórzy patrzą się na mnie jak na idiotkę, kiedy im mówię, że po liceum chcę się wybrać się na Politechnikę.
No bo jak to?
Dziewczyna?
Wrrr... ==' Od takich poglądów tracę wiarę w ten świat.

Wysłany: Śro 15:17, 21 Mar 2007

Ja w całej mojej klasie budzę postrach, bo czasami tak potrafię przygadać, że najtwardszy z chłopaków w naszej klasie, może się popłakać na środku klasy.

Wysłany: Śro 15:45, 21 Mar 2007

Feminizm nie ma sensu. Wiecie dlaczego? Dlatego, że niestety (całym sercem jestem za równością) płeć męska zawsze będzie was uważać za niejako maskotkę, lalkę, albo babochłopa (jeśli z tym feminizmem przesadzicie). To przykre, ale inteligentnych chłopaków nie przybywa, a ubywa, i coraz mniej jest wśród nas światłych umysłów.
Ale, z drugiej strony, to aż się odechciewa szanować i uważać za równą płeć piękną, jak się patrzy na co niektóre okazy.
Mimo wszystko, z całym szacunkiem dla mojego marsjańskiego rodzaju, zawsze uważałem dziewczyny za wyższy gatunek (jakość w stosunku do jakośi, bo niektóre chłopy też dobre są). Naukowo udowodnione jest, że jesteście bardziej wszechstronne, i bardziej wzbogacone o inteligencję przez naturę.
Ale z drugiej strony, my jeśli na jakiejś dziedzinie się skoncentrujemy, jesteśmy dużo lepszymi specjalistami.

Podsumowując, feminizm nie ma sensu. Mężczyzn nie zmienicie, im więcej będziecie walczyć (podkreślam - walczyć) tym gorszy będzie efekt. Lepiej się z nami pogodzić, a wszystko będzie lepiej - bo mężczyźni zaczną kobiety lubić, a nie traktoać przedmiotowo.

Ale muszę przyznać, śmieszą mnie feinistki, które mówią "należy zmienić język polski, bo wiekszość rzeczowników jest w rodzaju męskim". To może wywołać tlko uśmiech.

Wysłany: Śro 16:29, 21 Mar 2007

Wodzus napisał:

Ale muszę przyznać, śmieszą mnie feinistki, które mówią "należy zmienić język polski, bo wiekszość rzeczowników jest w rodzaju męskim". To może wywołać tlko uśmiech.

OMG! Nigdy nie spotkałam się z takim rządaniem, ale wysunąć je musiały bardzo "inteligentne" kobiety. Poza tym gdzieś czytałam że "Kobieta uważająca się za inteligentną domaga się tych samych praw, co mężczyzna, kobieta inteligenta zrzeka się ich" i musze przyznać że coś w tym jest (choć do końca się z tym nie zgadzam).

Wysłany: Śro 17:06, 21 Mar 2007

Enigmatyczna napisał:

Stwierdziłam, że chyba muszę być straszną jędzą, skoro chłopcy w klasie trzymają się ode mnie z daleka.

Ale tak, trochę feministką jestem. Chyba. Bo wciąż widzę ten podział i barierę między kobietami i mężczyznami w życiu codziennym.
I po prostu nienawidzę, jak niektórzy patrzą się na mnie jak na idiotkę, kiedy im mówię, że po liceum chcę się wybrać się na Politechnikę.
No bo jak to?
Dziewczyna?
Wrrr... ==' Od takich poglądów tracę wiarę w ten świat.

To aż tak dziwne że dziewczyna na politechnike sie wybiera? e tam

Wysłany: Śro 17:09, 21 Mar 2007

no cóż ja znam feministkę,hmm ona jest chyba ich rzecznikiem prasowym ^^ anyway nie pamiętam .Miała 3 mężów nie może ułożyć sobie życie. Wg. mnie kobiety powinny walczyć o to ze są dyskryminowane etc. ale szczerze? ja nie chce takich praw jak mężczyźni :pp co mi mi być górnikiem drwalem albo kimś takim :pp Kobiety mają duże prawa tylko nie umieją ich wykorzystać.

Wysłany: Śro 17:45, 21 Mar 2007

Cytat:

Wiecie dlaczego? Dlatego, że niestety (całym sercem jestem za równością) płeć męska zawsze będzie was uważać za niejako maskotkę, lalkę, albo babochłopa (jeśli z tym feminizmem przesadzicie)

Chyba dotąd żaden facet nie uważał mnie za maskotkę czy lalkę, za babochłopa zresztą też nie. Jestem gdzieś pośrodku.

Cytat:

Ale, z drugiej strony, to aż się odechciewa szanować i uważać za równą płeć piękną, jak się patrzy na co niektóre okazy.

I vice versa. Jak patrzę na niektóre okazy płci męskiej też mi się odechciewa.

Cytat:

Naukowo udowodnione jest, że jesteście bardziej wszechstronne, i bardziej wzbogacone o inteligencję przez naturę.

Z całym szacunkiem, ale z tą inteligencją to się tak do końca nie zgodzę, kobiety mają znacznie lepiej wykształconą inteligencje emocjonalną, faceci z kolei lepiej sprawdzają się jako artyści (mają większą wyobraźnię).
Generalnie uważam, że podział na zawody typowo męskie i typowo żeńskie nie jest taki głupi, ponieważ któraś płeć sprawdza się w nich lepiej niż ta druga, choć oczywiście zdarzają się wyjątki potwierdzające regułę.

Cytat:

Mężczyzn nie zmienicie, im więcej będziecie walczyć (podkreślam - walczyć) tym gorszy będzie efekt.

A po co walczyć? Do facetów trzeba ze sprytem, siłą nic nie osiągniesz. Jeśli odpowiednio się do tego zabierzesz to można naprawdę wiele na tym polu osiągnąć, a on nawet nie będzie sobie zdawał z tego sprawy.

Feminizm, jaki prezentują u nas, co poniektóre panie uważam za śmieszny i godny pożałowania. To już nie wiadomo czy śmiać się, czy płakać.

Cytat:

Ja w całej mojej klasie budzę postrach, bo czasami tak potrafię przygadać, że najtwardszy z chłopaków w naszej klasie, może się popłakać na środku klasy.

Widać masz strasznych mazgajów w klasie.

Co do mojego feminizmu to utrzymuje się na poziomie umiarkowanym, na tyle, że nie pozwalam z racji płci się poniżać i traktować, jak głupszą.

Wysłany: Śro 18:52, 21 Mar 2007

"Chyba dotąd żaden facet nie uważał mnie za maskotkę czy lalkę, za babochłopa zresztą też nie. Jestem gdzieś pośrodku. "
"Co do mojego feminizmu to utrzymuje się na poziomie umiarkowanym, na tyle, że nie pozwalam z racji płci się poniżać i traktować, jak głupszą."
Sama sobie odpowiedziałaś

Wysłany: Pią 15:24, 23 Mar 2007

Cytat:

"Chyba dotąd żaden facet nie uważał mnie za maskotkę czy lalkę, za babochłopa zresztą też nie. Jestem gdzieś pośrodku. "
"Co do mojego feminizmu to utrzymuje się na poziomie umiarkowanym, na tyle, że nie pozwalam z racji płci się poniżać i traktować, jak głupszą."
Sama sobie odpowiedziałaś

To nie było pytanie.

Zresztą feministki w Polsce to jeszcze jestem w stanie zrozumieć, bo u nas rzeczywiście się kobiety dyskryminuje, ale w innych cywilizowanych krajach, już nie bardzo, więc istnienie tem feministek nie ma moim zdaniem większego sensu. Swoją drogą mało jest teraz z kolei facetów, którzy byliby w stanie być 'głowami rodziny' niestety męski ród coraz bardziej niewieścieje.

Wysłany: Pią 15:49, 23 Mar 2007

Alveaner napisał:

Zresztą feministki w Polsce to jeszcze jestem w stanie zrozumieć, bo u nas rzeczywiście się kobiety dyskryminuje, ale w innych cywilizowanych krajach, już nie bardzo, więc istnienie tem feministek nie ma moim zdaniem większego sensu. Swoją drogą mało jest teraz z kolei facetów, którzy byliby w stanie być 'głowami rodziny' niestety męski ród coraz bardziej niewieścieje.

Dobra, może i feminizm w Polsce ma sens ale nie wśród nastolatek. Bo z żadnej strony np. w szkole nie dyskryminuje się dziewczyn. Ja często dobrze wychodze na tym że jestem dziewczyną : nie musze dużo męczyć się na w-f'ie, zgarniam więcej za to że jestem bardzo dobra z matematyki i chemii, bo jednak dalej w dorosłych jest takie myślenie że to "męska dziedzina", na wycieczkach większoćś chłopców ustępuje nam siedzeń w autobusach. Biorąc to wszystko pod uwage nie chciałabym być traktowana jak chłopak. A co będzie w przyszłości? To juz zależy od nas czy damy się zamknąć w kuchni. Poza tym uważam, że Polska to cywilizowany kraj.

Wysłany: Pią 17:01, 23 Mar 2007

Może to i cywilizowany kraj, ale wciąż istnieje idiotyczny podział na prace typowo męskie i prace typowe dla kobiet. Nie lubię tego. W Ameryce nikt się nie dziwi, kiedy kobieta prowadzi autobus lub jest strażnikiem w więzieniu, podczas gdy w Polsce zdziwienie powoduje nawet dziewczyna na Politechnice.
Poza tym, z tym wf'm jest zdecydowana przesada, bo nie dosyć, że nas nigdy nie zwalniają z tak zwanej niedyspozycji, to jeszcze u mojej koleżanki w klasie wuefista traktuje dziewczyny na równi z chłopakami, więc mają typowo przekichane, jeżeli ich wyniki chociażby w biegach ocenia tak, jak wyniki u płci przeciwnej.

Iwka, ja osobiście bardzo Tobie zazdroszczę, bo ja od chłopaków nigdy nie usłyszałam prawdziwego komplementu, tylko stek głupich przezwisk, wyzwisk i Bóg wie czego jeszcze. Ba, jeszcze chyba żaden z nich nie przepuścił mnie, kiedy wchodzimy do sal lekcyjnych, autokarów lub szkoły po lekcji wf'u. Jeszcze na dodatek codziennie jestem tratowana w szatni o szerokości mniej, niż półtora metra.

Wysłany: Pią 17:11, 23 Mar 2007

Cytat:

nie musze dużo męczyć się na w-f'ie

W-f nie jest po to, żeby się nie męczyć, ma pomóc zachować sprawność fizyczną i właśnie zmęczyć.

Cytat:

zgarniam więcej za to że jestem bardzo dobra z matematyki i chemii, bo jednak dalej w dorosłych jest takie myślenie że to "męska dziedzina"

Na twoim miejscu nie byłabym z tego taka zadowolona, ponieważ, to znaczy, że wychodzą z założenia, iż jesteś od facetów głupsza, więc należy dawać ci w tych dziedzinach fory.

Cytat:

To juz zależy od nas czy damy się zamknąć w kuchni.

Tylko widzisz, to czy się damy zależy od wychowania, a najczęściej dziewczęta wychowuje się u nas tak, żeby potem właśnie stały w kuchni.
Ja się raczej na pewno kurą domową zrobić nie dam gdyż nienawidzę zajmować się domem, poza Tm nie daję sobie niczego narzucać, bo mam raczej dominujący charakter, przez co jestem osobą dość trudną.

Cytat:

Poza tym uważam, że Polska to cywilizowany kraj.

A ja uważam, że do naprawdę cywilizowanego kraju to nam jeszcze sporo brakuje.

Wysłany: Pią 18:01, 23 Mar 2007

Eni napisał:

Iwka, ja osobiście bardzo Tobie zazdroszczę, bo ja od chłopaków nigdy nie usłyszałam prawdziwego komplementu, tylko stek głupich przezwisk, wyzwisk i Bóg wie czego jeszcze. Ba, jeszcze chyba żaden z nich nie przepuścił mnie, kiedy wchodzimy do sal lekcyjnych, autokarów lub szkoły po lekcji wf'u. Jeszcze na dodatek codziennie jestem tratowana w szatni o szerokości mniej, niż półtora metra.

Skąd ja to znam? Ach no tak z autopsji...Może kompelemt jakiś usyszałam, bynajmniej nie od chłopaka z klasy, jednak na tym mi tak bardzo nie zależy. Ale jak widzę to 'rycie się' naszych cudownych panów do szatni v_V. Albo np. idą chłopcy o rok starsi i z nimi dziewczyny to staną i przepuszczą ich chociaż idą przed dziewczynami a u nas idzie taki jeden z drugim za Tobą i jeszcze Cię wyprzedzi, wryje się przed Ciebie i przy okazji Cię popchnie, bo jakby inaczej. Ja rozumiem, że faceci dojrzewają później ale w wieku 15 lat to już jakieś zasady kultury powinni mieć.

Co do fenimizmu, nie jestem zagorzałą feministką. Uważam, że powinniśmy mieć poprostu równe prawa, ale panowie od wieków uważają się za coś lepszego, oczywiście są od tego wyjątki.

Wysłany: Pią 21:55, 23 Mar 2007

Cytat:

Iwka, ja osobiście bardzo Tobie zazdroszczę, bo ja od chłopaków nigdy nie usłyszałam prawdziwego komplementu, tylko stek głupich przezwisk, wyzwisk i Bóg wie czego jeszcze. Ba, jeszcze chyba żaden z nich nie przepuścił mnie, kiedy wchodzimy do sal lekcyjnych, autokarów lub szkoły po lekcji wf'u. Jeszcze na dodatek codziennie jestem tratowana w szatni o szerokości mniej, niż półtora metra.

Wiadomo że chłopcy są rózni, tak samo jak dziewczyny, moge tylko współczuć że trafiłaś akurat na buraków. Szatnia u mnie w szkole tez jest mała ale mozna to obejść i np. poprosić kogoś żeby przyniósł Ci buty na zewnątrz (jeśli jest choc jeden w miare rozwinięty chłopak powinien to zrobić) i nikt Cię nie stratuje.

Cytat:

Na twoim miejscu nie byłabym z tego taka zadowolona, ponieważ, to znaczy, że wychodzą z założenia, iż jesteś od facetów głupsza, więc należy dawać ci w tych dziedzinach fory.

Nie sądze żeby uważali mnie za głupszą. Nikt nigdy nie dawał mi forów bo na olimpiadach jest to niemożliwe, bo o ile wiem nie ma osobnych testów dla obu płci. Po prostu dostaje dużo luzu na przygotowania sie do konkursów.

Cytat:

Tylko widzisz, to czy się damy zależy od wychowania, a najczęściej dziewczęta wychowuje się u nas tak, żeby potem właśnie stały w kuchni.

To że np. uczyłam sie gotować nie znaczy że zostałam wychowana do bycia kurą domową. Nikt nigdy mi nie mówił "ucz się robić rosół bo kiedyś będziesz musiała robic to codziennie".

Wysłany: Pią 22:15, 23 Mar 2007

Cytat:

Poza tym, z tym wf'm jest zdecydowana przesada, bo nie dosyć, że nas nigdy nie zwalniają z tak zwanej niedyspozycji

O.O Nas zwalniają, raz w miesiącu możemy zgłosić, tyle, że nie warto, bo jak ćwiczysz to mniej, albo wcale nie boli, bo zajmujesz się czymś innym i przestajesz o tym myśleć.

Cytat:

Iwka, ja osobiście bardzo Tobie zazdroszczę, bo ja od chłopaków nigdy nie usłyszałam prawdziwego komplementu, tylko stek głupich przezwisk, wyzwisk i Bóg wie czego jeszcze. Ba, jeszcze chyba żaden z nich nie przepuścił mnie, kiedy wchodzimy do sal lekcyjnych, autokarów lub szkoły po lekcji wf'u. Jeszcze na dodatek codziennie jestem tratowana w szatni o szerokości mniej, niż półtora metra.

Wyrosną, przynajmniej część. W podstawówce przepuszczali, w gim sobie odpuścili, ale nie wszyscy są aż tak niewychowani.

Cytat:

To że np. uczyłam sie gotować nie znaczy że zostałam wychowana do bycia kurą domową. Nikt nigdy mi nie mówił "ucz się robić rosół bo kiedyś będziesz musiała robic to codziennie".

Mnie np. w ogóle nie uczyli gotować zresztą przeważnie nienawidzę tego. Tylko czasami mam ochotę coś upichcić.

Ale generalnie polega to na tym, że mało, komu przyjdzie do głowy uczyć tego faceta, jeśli on sam głośno nie wyrazi zainteresowania, więc automatycznie potem tę 'zaszczytną' rolę kucharki musi przejąć w domu kobieta.

Wysłany: Sob 11:13, 24 Mar 2007

Alveaner napisał:

Ale generalnie polega to na tym, że mało, komu przyjdzie do głowy uczyć tego faceta, jeśli on sam głośno nie wyrazi zainteresowania, więc automatycznie potem tę 'zaszczytną' rolę kucharki musi przejąć w domu kobieta.

Znam wielu chłopaków którzy umieja gotować i wiele dziewcząt, które nie mają o tym pojęcia. Wszystko zależy od rodziny i często też od tego czy rodzice pracują. Poza tym nic nie musi, to jest indywidualna sprawa każdej kobiety. Dlatego mysle że feminizm nie ma większego sensu, każda dziewczyna musi sama dbać o siebiea nie walczyc o ruwnouprawnienie dla wszystkich, nawet dla tych którzy go nie chcą.

Wysłany: Sob 18:40, 24 Mar 2007

Alveaner napisał:

Widać masz strasznych mazgajów w klasie.

O to chodzi, że nie mam w klasie mazgajów, tylko cięty język, z którego czasem wymsknie się parę ostrych słówek. Tak samo jak nasza klasa budzi w postrach w szkole, tak ja budzę postrach w klasie. Ale ostatnio stwierdziłam, że chyba musze trochę przystopować, bo coraz więcej chłopaków, zaczyna mnie lubić. Nie żeby było w tym coś złego, ale oni zaczynają uważać mnie za "kumpla" i wogóle nie widzą we mnie dziewczyny. Że niby co, dziewczyny nie mogą poniżyć samymi słowami?!

PS: Cieszę się, że Wodzus i Alveaner dołączyli do tematu, bo jak oni wchodzą, to zaczyna się prawdziwa dyskusja.

Wysłany: Sob 19:37, 24 Mar 2007

Cytat:

O to chodzi, że nie mam w klasie mazgajów, tylko cięty język, z którego czasem wymsknie się parę ostrych słówek.

No wybacz, ale facet, który płacze, bo dziewczyna mu powiedziała parę ostrych słów jest po prostu żałosny. Ni mniej ni więcej. Zrozumiałabym, gdyby po prostu się wściekł, bo przegrał konfrontacje słowną i wyładował się np. kopnięciem w krzesło, ścianę, czy walnięciem pięścią w biurko, ale płacz?
Widok męskich łez działa na mnie nad wyraz odstraszająco i wywołuje politowanie. O ile będzie 'cierpiał' po cichu z pełnym bólu spojrzeniem, to jeszcze mnie to ruszy, ale jeśli zacznie wylewać potoki łez (zwłaszcza z tak błahego powodu jak napisałaś) to naprawdę uznam go za żałosnego. Gdyby jeszcze płakał z powodu jakiejś tragedii (śmierć rodziców itp.) lub bólu fizycznego (nie wiem, jak u facetów u mnie ból fizyczny, taki naprawdę dotkliwy wywołuje cieknięcie z oczu słonych kropelek) mogę zaakceptować, zrozumieć, ale to, co opisałaś już nie.
Kiedy płacze kobieta jestem w stanie to zrozumieć, bo ogólnie większość wyolbrzymia i ma tendencję do histeryzowania, ale facet? O nie. To się zupełnie nie godzi. To on ma być tym silniejszym, przy którym będę czuć się bezpiecznie i mogę kilka łez uronić wtulając się w jego rękaw, a jednocześnie będzie potrafił ‘przyprzeć’ mnie do ściany i wytknąć, że głupio się zachowuję. To on ma być trochę bardziej dominujący. Niestety tacy faceci albo są nieliczni, albo ja mam cholernego pecha, bo jak dotąd nie spotkałam takich za wielu, a że ja sama mam dominujący charakter i lubię stawiać na swoim nawet sporym kosztem, to…

Wybaczcie, rozpisałam się, kończę.

Wysłany: Sob 21:31, 24 Mar 2007

Po pierwsze: miałe napisać dużo, ale nie bedę powtarzał słów Alveaner.
Po drugie:
"Że niby co, dziewczyny nie mogą poniżyć samymi słowami?!"
Albo straszliwe, wstrętne zdanie, albo źle wypowiedziana myśl. Dlaczego wstrętne? Zastanów się. Jest w nim jedno słowo-klucz.
"parę ostrych słówek"
mam nadzieję, że cenzuralnych, bo jak innych, to nie ma czym się chwalić.

Po trzecie:
"Cieszę się, że Wodzus i Alveaner dołączyli do tematu, bo jak oni wchodzą, to zaczyna się prawdziwa dyskusja."
Ach, jakże dziękuję. Naprawdę. No. Fajnie

Wysłany: Sob 22:12, 24 Mar 2007

No dobra. Stary dobry Luk też wkroczzy

A więc:
Mężczyzna ma prawo płakac gdy jest zraniony psychicznie. To boli nawet bardziej. W innych krajach np. Indiach nikt nie wstydzi się swoich łez. Nie zgrywają twardzieli i macho.
Sparawa druga: Jestem jak najbardziej za równouprawnieniem, ale i szacunkiem do przedstawicieli obu płci.
W tej chwili to tyle.

Wysłany: Sob 22:30, 24 Mar 2007

Cytat:

Mężczyzna ma prawo płakac gdy jest zraniony psychicznie. To boli nawet bardziej. W innych krajach np. Indiach nikt nie wstydzi się swoich łez. Nie zgrywają twardzieli i macho.

Płakanie, bo ktoś ci trochę ostrzej coś powiedział jest żałosne, to ja już wolę sobie nie wyobrażać, jak trzeba być nadwrażliwym, żeby się od tego popłakać. U faceta jest żałosne tym bardziej, że powinien być silniejszy psychicznie. Rozumiem popłakanie się z poważnego powodu ok. wtedy ma do tego prawo, ale płakać, bo się z koleżanką posprzeczał i ona mu przygadała? No naprawdę to już poniżej krytyki.

Nie ma, co porównywać Indii z Europą, bo to zupełnie inna kultura.

Wysłany: Sob 22:36, 24 Mar 2007

Inna. Właśnie. I lepsza.

EDIT by Wodzus:
Po pierwsze: Masz ode mnie ostrzeżenie słowne za wypowiedź z trzech wyrazów, do tego nie związanych z tematem. Następny taki wybryk - warn.

Po drugie: Tu się rozpiszę.
"Inna. Właśnie. I lepsza."
Bo mieszkasz tutaj i takie masz spojrzenie na świat. Tym tekstem zasadziłeś takiego buraka, ze możesz z tym jednym jechać na skup.
Inna wyklucza słowo lepsza. Lepsza to może być zawartość energetyczna czekolady od zawartości chipsa. Albo nowsza, lepsza wersja programu.
Nigdy nie mów, że jesteś od czegoś, kogoś lepszy. Bo się kiedyś zdziwisz. Chcesz zobaczyć, jak naprawdę wygądają Indie? Przejedź się tam.
A te brednie o szacunku dla wszelkiego życia i mądrości hindusó, to wiesz, gdzie sobie wsadzić. To są ludzie w wielu aspektach do nas podobni, a w wielu inni.
Poromawiaj z kimś, kto z Indii przyjechał, najlepiej z hindusem.
Że jest tam biednie, nie oznacza, że gorzej niż tutaj. Wyjdź po 22.00 na Piotrkowską w Łodzi i brzęknij portfelem, to pogadamy.

Po trzecie:
Chcesz jeszcze o tym pogadać, to zapraszam tu:
http://saphira.fora.pl/viewtopic.php?t=84&start=875

Wysłany: Nie 9:34, 25 Mar 2007

Może niekoniecznie lepsza. Bo tam dzieją się rzeczy, których my wogóle nie rozumiemy, albo nawet nie wiemy, że takie coś się dzieje. I w Indiach kobiety są bezwzględnie oddane mężczyznom, co może je doprowadzić do nieszczególnego stanu psychicznego.

@Wodzus - czasem niecenzuralne, ale tylko w ostateczności, jak się naprawdę wkurzę, a jeśli już, to gdzieś w samotności, albo pod nosem.

@Alveaner - jak teraz patrzę na tą moją "kochaną" klasę, to wiesz co? Masz rację, mam samych mazgajów w klasie. No może z kilkoma wyjątkami.

@Enigmatyczna - wybacz, zapomniałam zapytać: na jaki wydział się wybierasz?

Wysłany: Nie 10:35, 25 Mar 2007

Cytat:

Inna. Właśnie. I lepsza.

Tak, zwłaszcza lepsze jest istnienie systemu kastowego. Doprawdy, zanim coś palniesz mógłbyś się zastanowić.

Wysłany: Nie 14:48, 25 Mar 2007

Cytat:

wybacz, zapomniałam zapytać: na jaki wydział się wybierasz?

Myślałam o inżynierii.
Ale w gruncie rzeczy, to nie wiem. Jestem dopiero w drugiej gimnazjum i na początek chcę dostać się do porządnego liceum, w którym zostanę odpowiednio przygotowana do matury z matematyki, fizyki i informatyki, bo na tych przedmiotach najbardziej mnie zależy.

Cytat:

Mężczyzna ma prawo płakac gdy jest zraniony psychicznie. To boli nawet bardziej. W innych krajach np. Indiach nikt nie wstydzi się swoich łez. Nie zgrywają twardzieli i macho.

A kobieta może ryczeć, kiedy chce? Rozumiem, że wiele z nas dopada PMS, ale bez przesady, jeszcze nigdy nie widziałam płaczącej koleżanki, bo sobie stłukła kolano albo chłopak ją rzucił. Ba, ja raczej nie widuję płaczącej dziewczyny, chyba, że stanie się naprawdę coś poważnego.
I jeszcze nigdy nie widziałam faceta zranionego psychicznie. Mniemam nawet, że takie zranienia przytrafiają się mężczyznom kilka razy w życiu, a czasem nawet w ogóle. A poza tym twardziele i macho to najgłupszy obraz prawdziwego mężczyzny, jaki można stworzyć. Ale nie przejmujcie się, w końcu to wasz, nie nasz {kobiet} wymysł.

Wysłany: Pon 17:27, 26 Mar 2007

Co do tych zranień psychicznych u mężczyzn, to już kilka widziałam. I niestety byłam nawet przyczyną jednego z nich, ale to już inna historia. Opowiem o pewnym wydarzeniu, które miało miejsce w pewnym pensjonacie.

Pewien chłopak (nazwijmy go Artur) rozmawiał ze swoim współlokatorem (przyjmijmy że Tomkiem) w pokoju i gdy Tomek zapytał, co się z Arturem dzieje, on odpowiedział tak: "Straciłem wszelkie oparcie w świecie. Kilka tygodni temu zmarła moja mama, tydzień później rzuciła mnie dziewczyna, a mój ojciec jest pracoholikiem i bardzo rzadko go widuję. Nie mam z kim porozmawiać o problemach." Jego współlokator to zrozumiał i pocieszył go, że z każdej sytuacji znajdzie się jakieś wyjście. Wiedział on również, że Arturowi podoba się pewna dziewczyna (dajmy na to Dominika). Tomkowi również się podobała, ale nie okazywał tego, bo nie chciał jeszcze bardziej dołować Artura. Tomek wyszedł z pokoju i natknął się na Dominikę. Ona wciągnęła go do swojego pokoju i zaczęła się z nim całować. Tomek się opierał. "Nie jesteś dla mnie. Ty i Artur jesteście dla siebie stworzeni.". "Artur jest dziwnie pesymistyczny i neurotyczny. Wolę ciebie".
"Bo nierozumiesz dlaczego taki jest." "Więc dlaczego?" Dominika zaczęła szantażować Tomka psychicznie i ten w końcu wszystko jej opowiedział. "I tak wolę ciebie". Dominika znowu zaczęła całować Tomka. W tym samym czasie, Artur zaczął szukać Tomka. Wszedł do pokoju Dominiki i zobaczył ją z nim. Z jego ust wyrwało się tylko krótkie "Dlaczego?". "Co popłaczesz się zaraz? Leć do mamusi, ukołysze cię na chmurkach i przytuli do anielskiej piersi. A tatuś przyniesie ci śliczne autko, kupione za pieniądze, które wciąż zarabia."Dominika ugodziła w samo sedno. Nikt by nie pomyśłał, że może być taka wredna. Artur westchnął i cicho zapłakał. Tomek odepchnął Dominikę i podszedł do Artura, by ten przestał walić głową o framugę drzwi. Artur nie chciał go widzeć. Wyszedł z pokoju Dominiki i ukrył się w pokoju obok.

Pewnie zastanawiacie się, z kąd to wiem. Otóż pokój obok był mój. Artur był naprawdę w tragicznym stanie i nie widziałam jeszcze faceta w nastoletnim wieku, który by tak płakał. Opisał mi to wszystko jak pamiętnikowi, bez żadnych tajemnic. I w przeciwieństwie do Tomka mógł na mnie liczyć.

Wysłany: Pon 20:02, 26 Mar 2007

I bardzo dobrze, że dałaś to na forum, jeśli ci zaufał.
Przepraszam za tak krótki post, ale cholera mnie wzięła.

Wysłany: Pon 20:17, 26 Mar 2007

Zmieniłam imiona i miejsce rozgrywania akcji. Zresztą to było kilka lat temu, dziś jest chyba najszczęśliwszą osobą na świecie i wciężkich chwilach to on mnie pociesza, a nie ja jego. Nie wstydzi się tego, bo zrozumiał, że każdemu zdarzają się takie rzeczy. Dzieli się swoimi doświadczeniami, bo jak mówią, ludzie uczą się na błędach, choć może niekoniecznie cudzych. Ale w innych okolicznościach, masz rację Wodzus, nie powinnam tego pisać.

EDIT by Twój Ulubiony Mod:
A, to wybaczamy, wybaczamy. Przekazuję pozdrowienia do podmiotu ^_^