Śmierć

Też mnie to ciekawi. Ostatnio stałam na balkonie (ósme piętro) i zastanawiałam się jakby to było skoczyć. Nie, żebym chciała skoczyć po prostu mnie to zastanawiało - czy lot byłby przyjemny, czy wiedziałabym że właśnie teraz umieram, czy po prostu nagle wszytko by się skończyło...
Zastanawiam się też, czy po śmierci jest świadomość, że się nie żyje...

Cytat:

Fajnie by bylo miec kilka zyc i to wszystko sobie obczaic

Pewnie tak.. chociaż jakbym miała te kilka żyć, nie wiem czy chciałabym je marnować na "sprawdzanie śmierci" - wiem jak to brzmi, ale nie bardzo wiedziałam jak to nazwać...

Śmierć... nie bardzo wiem co mogę o niej powiedzieć...
Bo prawda jest taka, że ja się nie boję śmierci... jaki sens ma strach przed nieuniknionym... a co potem?... Kraina światłości i szczęścia... głównie opieram się na Piśmie Świętym , no wiecie, niebo, Bóg i tak dalej... jednak chciałabym by po śmierci trafić do krainy... prawdziwej, może nawet prawdziwszej niż nasza Ziemia... z lasami, rzekami, jeziorami...

Śmierć to naturalna rzecz pamiętajcie idziemy do nieba(lub piekła :lol:

)
i koniec

Nie ma nieba, nie ma piekła. Nic nie ma po śmierci.
A propo, śmierć to coś, ro bardzo lubię, i chcę mieć

Atra napisał:

Ostatnio stałam na balkonie (ósme piętro) i zastanawiałam się jakby to było skoczyć. Nie, żebym chciała skoczyć po prostu mnie to zastanawiało - czy lot byłby przyjemny, czy wiedziałabym że właśnie teraz umieram, czy po prostu nagle wszytko by się skończyło...

Gadasz jak emoludek... Czyżbyś była jednym z nich?

A co do śmierci... Nigdy się na tym jakoś nie zastanawiałem... Wierzę jednak, że jest jakieś "życie po życiu" nie mam jednak jakiegoś wyobrażenia jak ono może wyglądać.

Atra napisał:

Ostatnio stałam na balkonie (ósme piętro) i zastanawiałam się jakby to było skoczyć. Nie, żebym chciała skoczyć po prostu mnie to zastanawiało - czy lot byłby przyjemny, czy wiedziałabym że właśnie teraz umieram, czy po prostu nagle wszytko by się skończyło...
Zastanawiam się też, czy po śmierci jest świadomość, że się nie żyje..

Hm to ja się kiedyś na matmie zastanawiałam co by moja nauczycielka zrobiła gdybym tak wzięła i wyskoczyła z okna (3 piętro). Nie zamierzam robić czegoś takiego, ale po prostu mnie to zastanowiło.. :ym:

A co można powiedzieć o śmierci? To naturalna kolej rzeczy, przyjdzie i już. Cieszmy się chwilą i nie zastanawiajmy się nad tym ciągle bo co ma być to będzie...

no coż śmierc to przyszłośc każdego z nas niestety przyjdzie napewno wiec myślę że nie ma się czego bac wierzę że po smierci czeka mnie piekna kraina gdzie kto wie?? może żyją Elfy Smoki Jednorożce to daje mi siły by nie lękac się śmierci

jedyny wymiar śmierci którego się boję to śmierc kogoś mi bliskiego

Każdy z nas kiedyś się urodził i musi w końcu umrzeć. Taka jest już nasza natura. Ale mimo, że to rozumiem każda śmierć kogoś bliskiego boli tak, jakby ktoś wyrywał cząstkę mnie.

Nie boję się śmierci. Wierzę, że człowiek przechodząc na "tamtą stronę" przeżywa coś cudownego, spotyka swoich bliskich i znajduje się w stworzonym przez siebie, wymarzonym świecie.

Jeśli ktoś oglądał film "Między Piekłem, a Niebem" to może sobie wyobrazić o czym mówię.
Wierzę, że wszystkie przykrości spotykające nas na tym świecie są próbą, która ma doprowadzić nas do nagrody, śmierci, która wcale nie kończy życia, a zaczyna je na nowo.

Nie wiem, czy poruszał już ktoś tutaj temat samobójstwa, ale ja chciałabym się wypowiedzieć.
Biorąc pod uwagę to czym dla mnie jest śmierć, uważam, że zabicie siebie, to najgorsze co można zrobić. To po prostu tchórzostwo, pokazujące, że nie przeszedłeś próby. Dlatego starajmy się być jak najsilniejsi, by umrzeć w spokoju i przejść na "tamtą lepszą stronę".

Ja osobiście boję się śmierci. Budzi we mnie jakiś lęk, którego nie mogę się pozbyć. Wiem, że kiedyś będę musiała umrzeć jak każdy. W końcu tak jak kilka osób napisało to naturalna kolej rzeczy.