Śmierć

Labell, wystarczy, jak wydasz książkę 'Z pamiętkia Murta' :ym:

wiesz, nawet dobry pomysł :ym:

Jak niby myślenie o swoim losię po śmierci było dziwne to ja bym był psycholem, w wieku 12 lat mam już napisany testament i naszkicowany wzór nagrobka.

wiesz, nigdy nie wiadomo, kiedy przyjdzie nam odejść. może cie jutro po drodze do szkoły potrąci stado reniferów :ym:

Zapomniałaś że są wakacje nie będe szedł do szkoły.

No cóż, zawsze w drodze do sklepu, bo trzeba było iść po mleko, może wjechać na ciebie babcia na rowerze, o, choćby i ona. ^^

Ja uważam, że po śmierci trafimy do świata, który będzie odzorowaniem życia. Jeżeli zadaliśmy dużo bólu, trafimy do okropnego świata pełnego przemocy, w którym zawsze będziemy ofiarą. Jeżeli nakłamaliśmy, będziemy wiecznie okłamywani. Jeżeli pomagaliśmy, nam będą pomagać. Jeżeli życie było spokojne, świat będzie spokojny, jeżeli burzliwe, burzliwy.
Będzie to normalny świat, w którym będziemy żyli w domu, jak na ziemi, ale sami, tak długo, jak kogoś nie zaprosimy, lub ktoś nie odwiedzi nas. Świat będzie się zmieniał wraz znaszymi postępami.Może stać się lepszy lub gorszy.
Reinkarnacja jest raczej mało prawdopodobna. Jeżeli można by było się reinkarnować, było by o wiele więcej istot na świecie i wkrótce skończyło by się miesce.

Nie byłoby. Słyszałam, że w reinkarnacji człowiek się odradza co ok. 70 lat. W tym czasie sporo ludzi może umrzeć.

A więc mam nadzieję, że reinkarnuję się sokołem, lub wilkiem.

Ale reinkarnujesz się w innego człowieka... Ale twoje poprzednie wcielenie i tak nie przestaje istnieć tzn. tak jakby unosi się w eterze... Nie wiem jak to wyjaśnić!

Szczerze mówiąc, nie chcę się reinkarnować w człowieka... I wiem o co ci chodzi.

To fajnie.
Zresztą i tak nie mamy żadnego wpływu na to co będzie po śmierci... Po prostu... to się zobaczy... a raczej przeżyje.

EDIT:
nie przechidzisz w człowieka o nie

jak reikarnacja to kara to czemu masz być nagradzany?
to do kogo "przejdzesz" zależy od twojej kamy czyli tego jak żyłeś w ppredniem zycie jak byłeś złe to będziesesz krową ? nie wiema a jak dobry to ptakiem , człowieem nie wadomo
dletego buddyści nie jedzą mięsa :d mógbył żyć ze świadomością że jesz swojego dziadka ? :d

Można być jeszcze kamieniem i to dopiero jest koszmar...

Co do śmierci...
Nie wierzę w reinkernację. Jak dla mnie jest zbyt okrutna. Po śmierci czeka wyzwolenie. Jestem katoliczką i wiem, że piekło istnieje, ale nie jako kara. Człowiek, gdy już umrze, wyraźnie zdaje sobie spraw z wszystkich czynów, tych złch i tych dobrych. Czasem nienawidzi siebie za nie tak mocno, że sam sobie nie pozwala na wieczne szczęście. By czuć się dobrze musi cierpieć. Niebo to tylko stan umysłu. Spróbujcie sobie wyobrazić jak wielki jest wszechświat. Jakbyście spróbowali nie możecie. W niebie staje się to możliwe, bo obejmujecie wszystko. Pamiętacie każdą chwilę na ziemi i jednocześnie rozumiecie cały wszechświat. Brak ciała sprawia, że nie odczuwacie potrzeby zaspokajania żadnych potrzeb, jedynie potrzeby ducha. Zostaje sama świadomość.

Może to trochę poplątane, ale jeśl chcecie to zrozumieć, to przeczytajcie Lois McMaster Bujold "Klątwę nad Chalionem". To oczywiście fantastyka, może nawet pośrednia, ale pisana filozoficznie. Polecam.

A Śmierć... On "...także ma poczucie humoru."

"... Bo inaczej nie stworzyłby dziobaka"

Dobrze już się zamykam.
A co do śmierci to zgadzam sie z toba Mirza. Co prawda połowicznie, ale podzielam twoją hipotezę odnośnie tego, że Niebo to stan ducha.

Hmm... Co będzie po śmierci? Nie wiem i nie dowiem się dopóki nie umrę, a nie śpieszy mi się.
Wydaje mi się, że tak jak wierzą Buddyści będzie reinkarnacja.

Ja też bardziej wierze w reinkarnacje, ale w ten sposób: masz trzy wyjścia 1. i najbardziej prawdopodobne: pójdziesz do nieba 2. już sporo mnie: reinkarnacja, ale tylko w człowieka, nie w zwierzaka 3. najmniej prawdopodobna, ale zawsze możliwa: błąkasz się po świecie jako dusza i robisz co chcesz, chyba, że cię ktoś wyegzorcyzmuje.

Ja nie wiem co jest po śmierci, ale najbardziej prawdopodobna jest reinkarnacja. I myślę, że jest tak:
Człowiek w każdym życiu uczy się czegoś nowego, a kiedy stanie się doskonały to idzie do nieba.

Tajemniczy napisał:

Ja też bardziej wierze w reinkarnacje, ale w ten sposób: masz trzy wyjścia 1. i najbardziej prawdopodobne: pójdziesz do nieba 2. już sporo mnie: reinkarnacja, ale tylko w człowieka, nie w zwierzaka 3. najmniej prawdopodobna, ale zawsze możliwa: błąkasz się po świecie jako dusza i robisz co chcesz, chyba, że cię ktoś wyegzorcyzmuje.

Jest też czwarta opcja - rozpływasz się w nicości, gdyż po śmierci nie ma już absolutnie nic...

Chociaż ja osobiście w to nie wierzę. Mam szczerą nadzieję, że jednak jakiś raj istnieje, w którym można by odpocząc od życia przez kilkadziesiąt lat, po czym ponownie wrócić na ziemię i zacząć całkiem nowe życie...

Jest wiele opcji, ale ja wirzę w trzy:
1. Niebo
2. Czyściec
3. Piekło

Czyli w to co chrześcijamnie. A ja w sumie... nie wiem w co wierze. Czy trafiam do piekła, nieba czy sie reinkarnuję czy co. Ja wierzę... w wieczny sen i spokój ducha... i tyle.

Ravyn --> To tak jak ja...

Tajemniczy --> jakoś nie słyszałam o przypadku opętania przez czyjąś duszę...

bo to należy do strefy 51 :ym:

zastanialiście sie kiedys pewnie nad istnieniem Boga, czyż nie? a czy ktos się zastanawiał nad istnieniem diabła?

Dla mnie diabeł to nie jest duch. Wg mnie ludzie mówią o diable, bo chcą na kogoś zwalić winę, albo w jakiś sposób się usprawiedliwić. Dla mnie diabeł to tylko nazwa zła. Ogółem.

ale czy to nie jest dziwne? ludzie podważają istnienie Boga. ale diabeł nikomu nie przeszkadza.
to złe. bardzo złe.

Nie złe. Bardziej... dziwne. a o diable nikt nie mówi, bo nikt o nim nie myśli. Poza tym wg chrześcijan jeżeli podważasz istnienie diabła, to także i Boga.

Gdybym sie przeniosła na Buddyzm to bym wierzyła w cos takiego:
TAK DŁUGO BĘDĘ UMIERAĆ I RODZIĆ SIĘ AŻ DOROSNĘ DO DOSKONAŁOŚCI I TRAFIE PRZED OBLICZĘ BUDDY

Mirza napisał:

To tak jak ja...

Tajemniczy --> jakoś nie słyszałam o przypadku opętania przez czyjąś duszę...

Ale ja nic takiego nie powiedziałem :cool:

Tajemniczy napisał:

błąkasz się po świecie jako dusza i robisz co chcesz, chyba, że cię ktoś wyegzorcyzmuje.

O to mi chodziło.

Jeśli odprawiasz egzorcyzmy to raczej na człowieku, bo jeśli dusza jest w jakimś miejscu to raczej mówi się o wypędzaniu duchów.

Wracając do diabła.
Diabeł, szatan, belzebub, jakkolwiek by go nie nazwać istnieje. Najczęściej przychodzi do ludzi wieszających się. Słyszałam o jednym facecie który dla jaj założył sobie pętelkę i przywiązał do rury. Miał szczęście, że niedaleko byli ludzie, bo inaczej sam by się powiesił, bo nagle zaczął cofać. Później opowiadał, że to właśnie diabeł wydłubywał mu oczy i dlatego się cofał. Iluzja (jak w Constantine) ale jakże skuteczna. W USA na Halloween najwięcej osób ginie właśnie przebrawszy się za wisielca i żaden z nich nie był samobójcą.

A o nim rzadko sie mysli bo prawdopodobnie on tak chce. Jeśli o nim nie mślimy to przyjmujemy że go nie ma. Oglądał ktoś Egzorcyzmy Emili Rose?

Nie a chciałam obejrzeć. A co do diabła... ja go sobie bardziej wyobrażam jako kogoś na pozór pięknego lub przystojnego(zależy od płci). Bo przecież jak będzie okropny to nikogo nie będzie kusić tylko straszyć, prawda? To by było sprzeczne z logiką... a domyslam sie, że szatan jest inteligentny.